1. W demokracji społeczeństwo obywatelskie jest ważnym filarem. Zapewnia bowiem różnorodność opinii i interesów. W swobodnej wymianie opinii należy szukać najlepszych rozwiązań dla jednostki, ale także dla wspólnoty społecznej. Możliwość swobodnego wyrażania opinii przez związki zawodowe nie tylko przyczynia się do różnorodności opinii w społeczeństwie, ale także do tego, że pracownicy są lepiej poinformowani i mogą lepiej reprezentować swoje interesy.
2. Wolność wypowiedzi obejmuje zdolność związków zawodowych do swobodnego wyrażania swoich opinii i stanowisk w formie pisemnej, ustnej i wizualnej, w tym cyfrowej. Ważne jest tworzenie platform związkowych, na których wymiana doświadczeń między członkami może odbywać się ponad granicami. W ten sposób potencjał związków zawodowych w zakresie budowania demokracji może również zyskać znaczenie międzynarodowe.
3. Do tego związki zawodowe muszą mieć możliwość wpływu na kształtowanie edukacji politycznej, społecznej, środowiskowej, ekonomicznej i zawodowej swoich członków oraz organizowania własnych wydarzeń edukacyjnych. Związki zawodowe muszą również być w stanie informować swoich członków o bieżących zmianach prawnych i związanych z pracą, aby umożliwić „pomoc w samopomocy“.
4. Dla związków zawodowych uczestnictwo/współuczestnictwo/współdecydowanie na wszystkich poziomach
- polityka
- administracja/kraj
- gmina
- zakład pracy
jest konieczne. Demokratyczna reprezentacja poprzez związki zawodowe na wszystkich szczeblach umożliwia skuteczne uczestnictwo w procesie politycznym w celu ochrony interesów pracowników. Ścisłe powiązanie między różnymi poziomami – od polityki, przez gminnę, po miejsce pracy – ma kluczowe znaczenie dla zapewnienia demokratycznego współdecydowania.
5. Możliwości partycypacji może być zorganizowana/zaprojektowana w każdym przypadku w różny sposób, ale ważne jest, aby związki zawodowe były słyszane i miały realną szansę na skuteczne reprezentowanie i egzekwowanie swoich interesów. Można to osiągnąć poprzez liczny i silny ruch związkowy, który jest zaangażowany w polityczne procesy decyzyjne.
6. W demokratycznym społeczeństwie musi istnieć możliwość osiągnięcia równowagi między kapitałem a pracą. Obejmuje to prawo do zrzeszania się, tj. zrzeszania się pracowników w związkach zawodowych i zrzeszania się przedsiębiorstw w federacjach biznesowych. Równość obejmuje również prawo do strajku. Strajki są demokratycznym instrumentem, który umożliwia pracownikom wyrażanie swoich interesów i negocjowanie z pracodawcami w celu osiągnięcia sprawiedliwych warunków pracy i płacy.
7. Związki zawodowe powstały, aby wyeliminować konkurencję między jednostkami i silniej reprezentować ich interesy we wspólnocie wobec firm. Ta idea solidarności rozciąga się nie tylko na firmę, ale także na wspólnotę z innymi związkami zawodowymi ponad granicami państw. Dzięki tej transgranicznej solidarności związki zawodowe mogą wspólnie walczyć w coraz bardziej zglobalizowanym świecie o lepsze warunki pracy, uczciwe płace i sprawiedliwość społeczną, niezależnie od granic państwowych i ze świadomością, że siła pracowników tkwi w ich jedności.
8. Związki zawodowe dążą do zapewnienia, aby każdy z członków miał równe prawa, niezależnie od pochodzenia, płci, statusu społecznego itp. Walczą również o to, aby zasady równych praw i równych szans były powszechnie realizowane w demokratycznym społeczeństwie. Związki zawodowe dążą do inkluzywnego i sprawiedliwego społeczeństwa, w którym szanuje się różnorodność, a dyskryminacja nie miała miejsca.
9. Same związki zawodowe są demokratycznie ukonstytuowane. Ich członkowie mają wpływ na kierownictwo związku. Wybory przywódców w związkach zawodowych są demokratyczne i przejrzyste. Ten demokratyczny proces gwarantuje, że kierownictwo związków zawodowych jest zaangażowane w interesy i potrzeby członków oraz skutecznie reprezentuje ich obawy.
10. Związki zawodowe są przeciwne wojnie od początku swojego istnienia! Związki zawodowe rozumieją, że walka o sprawiedliwość społeczną jest ściśle związana z dążeniem do wolności i pokoju. Okazują solidarność z ludźmi, którzy cierpią z powodu ucisku i wojny oraz zapewniają praktyczne wsparcie, czy to poprzez pomoc finansową, kampanie społeczne czy wymianę dobrych praktyk i doświadczeń.